στοισ̌ειόν
Ουσιαστικό, ουδέτερο

Κοινή αργκό

---

Αυτός που είναι κακός και άσχημος, που μπορεί να παρομοιαστεί με τέρας, όχι τόσο στην εμφάνιση, αλλά κυρίως στην ψυχή.

Παράδειγμα

[...] είσhεν τζαι θκυό κοράσες οι οποίες ήταν πουτταρελλούες στην θωρκάν αλλά ήταν όπως τα στοισhειά που μέσα τους.

---